De Thriller: bericht 3

 

In het tweede bericht zei ik nog dat het boek niet zo spannend was, tot er iemand met een dagboek in een vat met gesmolten chocolade is gevallen... In het dagboek sprak hij opeens over iemand die hij had leren kennen in de Eerste Wereldoorlog... zijn naam was Adolf. De achternaam wist André niet echt meer, maar hij zei: "ik herinner me opeens zijn familienaam: Hitssler of zoiets". Daarna speelde het tweede deel zich ook nog af op de Olympische spelen van 1936 in Berlijn, en op het einde had Bentinck bewijzen dat Duitsland, tegen het Verdrag van Versailles in, een nieuwe Luftwaffe aan het uitbouwen was met nieuwe 1800 nieuwe gevechtsvliegtuigen "de Messerschmitt" en al over 20.000 manschappen beschikte.

Nu ik terugkijk naar het boek ben ik enorm blij dat ik het boek heb gelezen, ookal denk ik dat ik niet alles goed heb begrepen. Het was natuurlijk ook een historisch boek, wat ik graag lees, maar het werd opeens ook wel heel spannend. Ik denk wel niet dat dit me heeft aangezet om meer thrillers te lezen, maar ik blijf natuurlijk wel andere geschiedenisboeken lezen wanneer ik tijd heb. De auteur kon me ook wel bekoren, want hij heeft een mooie schrijfstijl, maar als ik het zo bekijk zijn er niet echt boeken van hem die ik zou lezen.

Wel nog even zeggen dat het idee van een Leesblog een enorm leuk idee is, en dat ik er wel van geniet om de berichten op de blog te schrijven :-).