Leesverslag 2: Aan de slag met foto's

 

Na het lezen van het boek werd ons gevraagd om vier foto's / tekeningen te maken die elk een deel van het verhaal belichten.

Foto 1

Dit grote schip is de SS Rotterdam, een groot schip uit 1959, maar wel vergelijkbaar met het schip uit het boek. Het verhaal is namelijk gebaseerd op een echte scheepsramp uit het laatste jaar van de tweede wereldoorlog waarbij de boot de Wilhelm Gustloff werd geraakt door een Russische torpedo. Het schip kreeg namelijk de taak om vluchtelingen uit Oost-Pruisen te evacueren, waarvan éen van de vier hoofdpersonages afkomstig is. Op het schip zaten 10300 personen, veel meer dan de normale capaciteit waardoor het zeer druk was volgens de personages. In het verhaal speelt de boot vooral een grote rol omdat de vier hoofdpersonages elkaar daar ontmoeten. 

Foto 2

Een Foto in een bunker dicht bij de vuurtoren Lange Nelle in Oostende. In het boek moeten de personages namelijk meerdere keren schuilen in een bunker voor de Russische vliegtuigen die richting Duitsland komen. Het is ook een verwijzing naar het Duitse leger die heel Europa heeft volgebouwd met bunkers en andere betonnen constructies waarvan er vandaag nog veel overeind staan. Het heeft ons veel nagelaten, net zoals het boek aan mij.

Foto 3 -> Tekening

Misschien een simpele tekening, maar aan de hand van deze voorwerpen kan in de personages goed beschrijven.

De twee helmen staan voor de twee grote legers die over elkaar staan tijdens het verhaal, het Duitse leger en het Rode, Russische leger.

De Duitse helm staat ook, samen met het ijzeren kruis voor het personage Alfred, die helemaal in de ban is van Hitler zijn regime. Hij wil graag een heldendaad verrichten en een grote soldaat worden, maar dat lukt hem niet, de medaille zal hij dus ook nooit krijgen

De gescheurde Poolse vlag staat voor het personage Emilia, die in het begin van de oorlog naar Duitse vrienden is gestuurd door haar vader voor haar eigen veiligheid. Uiteindelijk moet ze ook vluchten.

Het Pruisische wapenschild en het passpoort staan voor het Personage Florian die zijn identiteit in het begin van het verhaal geheim wil houden voor de ander personages die hij tegenkomt waaronder Joanna. Zij opereert hem zonder verdoving omdat hij geraakt was door een granaat en er stukjes metaal in zijn arm zaten. Zij wil het passpoort nemen maar krijgt de kans niet, tot later in het verhaal.

De band met het rode kruis staat voor Joanna, een Litouwse verpleegster die ook op de vlucht is.

De vier personages komen dus samen op de Wilhelm Gustloff, maar overleven het niet

Foto 4

Een typische West-Vlaams beeld, zeer toepasselijk als vergelijking met het boek. De personages moeten namelijk alles achterlaten om bij de boot te komen die ze naar een veilige plek zou brengen, en komen veel in dit soort landschappen terecht. Verlaten velden met verwoestte gebouwen door de Russische vliegtuigen. Russen zelf zien ze bijna nooit omdat ze nog een groot einde achter hen liggen, anders zou het misschien niet gelukt zijn om op de boot te raken. De bomen staan ook voor de verdeeldheid van de personages. Nu, in de winter, kennen de personages elkaar nog niet en staan ze ver van elkaar net zoals de bomen. Wanneer het lente wordt, en de moeilijke winter voorbij is groeien de takken terug aan de bomen en komen ze dichter bij elkaar, dit is net zo bij de personages, wanneer de moeilijke periode van vluchten erop zit komen de personages bij elkaar, maar de moeilijkheden stoppen daar niet voor hun.

Waardeoordeel 

Ik vond het boek niet het beste boek dat ik al gelezen had, maar toch de moeite waard. Het minst leuke aan het boek vond ik de kleine hoofdstukje die door elk personage vertelt wordt. Er zijn namelijk meerdere keren geweest dat ik niet echt begreep wat er gebeurde door die indeling. Het meeste positieve deel van de opdracht is dat ik weer iets bijgeleerd heb. Het boek is namelijk gebaseerd op een echte gebeurtenis, namelijk het zinken van de boot de Wilhelm Gustloff. Dit is een minder bekend verhaal die ik zelf nog niet kende. De inhoud van het verhaal vond ik eerlijk gezegd ook niet zo mooi, maar dat zal waarschijnlijk zijn omdat ik nog nooit echt de neiging heb gehad om veel fictie te lezen en ik het ook gewoon niet graag lees, zoals al eerder vermeld in mijn leesautobiografie. (143 woorden)