Leesverslag 6: Interview Maus

 

2 maal op de vlucht

Meer dan 40 jaar na de gebeurtenissen kreeg ik de kans om een persoon te interviewen die tijdens haar leven enorm veel heeft meegemaakt. Deze persoon in Mala Spiegelman, een Joodse vrouw die vooral bekend is als de tweede vrouw van Vladek Spiegelman uit het boek Maus. Met dit interview wilde ik graag eens verder kijken dan het boek  zelf en haar eens iets vragen over hoe zij de Tweede Wereldoorlog en de tijd met Vladek beleefde.

Dag mevrouw Spiegelman, bedankt dat ik u vandaag mag interviewen, hoe gaat het met u?

Sinds Vladek gestorven is voel ik me niet zo goed meer, al had ik dat tijdens de periode dat ik hem verliet niet meteen gedacht.

In het boek lazen we inderdaad dat u Vladek voor een periode verliet, waarom deed u dat?

In het begin dat ik Vladek leerde kennen ging alles van een leien dakje, we waren smoorverliefd en waren altijd samen. Vladek had ook wat afleiding nodig na de dood van Anja in 1968. Maar al snel kwam ik te weten dat hij wel een egoïstisch kantje heeft. In het begin was het nog gewoon van "Hey schatje, wil je eens koffie voor me zetten?" en "Mala, ik zie je toch zo graag, ga jij vanavond niet koken?", maar al snel verwachtte hij meer en meer van me. Tot net voor mijn vertrek had ik geen seconde tijd om eens op adem te komen of hij vroeg alweer om zijn schoenen uit te trekken of om zo snel mogelijk het probleem met de televisie op te lossen omdat hij niets van zijn favoriete programma wilde missen. Door al dat gedoe had ik geen tijd meer voor mezelf waarna ik, na er een paar nachtjes over geslapen te hebben, het ben afgebold.

En hoe voelde u zich tijdens deze periode?

In het begin voelde het echt fantastisch om eens weg te zijn, ik genoot van elk moment. Ik nam die ochtend wat geld uit de lade, geld die ik zelf verdiend had, waarna ik een goedkope kamer huurde en elke dag naar het theater of de dancing ging. Vladek vertelde blijkbaar dat ik al het geld gestolen had maar dat is totaal niet waar, hij heeft gewoon moeite met verspilling sinds de oorlog voorbij is. Het was leuk in het begin, maar na een paar dagen begon het al wat moeilijker te worden. Sinds de oorlog heb ik niet veel vrienden meer, ze zijn bijna allemaal gestorven, waardoor ik bijna constant alleen was. Ook besefte ik dat mijn plotselinge vlucht voor niet veel goeds zorgde, waarna ik uiteindelijk de moed vond om terug te keren naar mijn bestaan als slaaf (lacht).

Dus u bent daarna teruggekeerd, hoe was de periode daarna?

Alhoewel hij nooit echt veranderd is, hadden we toch een goed gesprek waarna het wel wat beter ging. Daarna deed hij wat meer zelf, maar toch kon hij het niet laten om het aan mij te vragen.

Hebt u na uw terugkeer nog gepraat over de oorlog met hem?

Zeker. Voor het interview van Art spraken we er eigenlijk nooit over, Vladek was er wel al over heen, maar ik vond het nog steeds moeilijk. Maar nadat ik zoveel over hem te weten kwam begonnen we toch meer onze verhalen te delen. Zelf ben ik namelijk ook gevlucht en heb ik ook in een concentratiekamp gezeten, ik heb geluk gehad dat de Russen Duitsland toen net bevrijd hadden want ik was zo verzwakt dat elk moment mijn laatste kon zijn, zowel omdat ik op instorten stond, maar ook omdat er weer controles zouden plaatsvinden waarna ik waarschijnlijk in de douches zou belanden. Het ging uiteindelijk echt weer goed tussen ons, maar net dan was het zijn tijd om te gaan...

Bedankt voor dit interview Mala, ik wens u veel sterkte en een goede gezondheid toe.

Ik was blij dat ik eindelijk eens het juiste verhaal kon vertellen.